De Vliegende reporter
De vliegende reporter op bezoek bij
:


De vliegende reporter
De vliegende reporter op bezoek bij:



Het was mijn bedoeling om voor de eerste reportage voor “de vliegende reporter” een bezoek te brengen aan de voorzitter van onze vereniging, maar dit kon helaas om diverse redenen geen doorgang vinden, maar nu is het toch echt zijn beurt.
Doedo is al een jaartje of 17 voorzitter van “de vogelvrienden Crescendo” dus voor de meeste leden zal hij geen onbekende zijn. Het hele gezin is al jaren actief betrokken bij de vogelvereniging, ze hebben allemaal ook vogels gehad en zijn tijdens de tentoonstelling ook vaak aanwezig.
In de 38 jaren dat er vogels worden gehouden zijn er al diverse soorten en kleuren gepasseerd. In 1971 op 15 jarig leeftijd werden de eerste (goud agaat) kanaries aanschaft en een jaar later de eerste tropen. In 1985 dacht Doedo zelfs even dat postduiven iets voor hem was, maar deze konden na een jaar al weer vertrekken. Ook heeft hij een tijdje een import/export bedrijf van vogels gehad, maar toen hij zijn Afrikaanse exporteur zag tijdens een TV documentaire (deze man werkte zeer dier onvriendelijk en het sterfte percentage was ontzettend hoog) is hij hiermee gestopt.
Het hobbymatig houden van vogels werd weer opgepakt en dit keer met rode kanaries. Zijn vrouw Emma had in een vogelboekje roodkop amadines gezien en was zeer onder de indruk van deze vogels en toen Doedo enkele van zijn kanaries naar de opkoper bracht, zag hij daar enkele roodkop amadines zitten. Er werd toen een koppeltje aangeschaft voor Emma en al snel waren er ook enkele jongen.
De kwaliteit van deze jongen was goed, zo goed dat 1 vogeltje zelfs 93 punten behaalde op de district TT. Voor de kanaries was dit helaas minder goed nieuws. Het blijkt dat kanaries en tropen in hetzelfde hok problemen geeft. De tropen doen het dan wel goed, maar de kanaries kweken slechter.
Dit is overigens niet de eerste keer dat ik van dit verschijnsel hoor. Een vroegere klasgenoot van mij had hetzelfde verschijnsel in zijn hok. Er werden daarna alleen nog maar tropen gehouden en de laatste jaren alleen maar goulds.
Na de koffie ben ik met Emma naar het vogelhok gegaan om de vogels te bekijken. In het vogelhok staan 18 broedkooien en 4 vluchten. Tijdens mijn bezoek zaten bijna geen vogels meer in de broedkooien.
In de vluchten zaten: wildkeur goulds in zwartkop, roodkop en oranjekoppen, witborsten en 2 blauwe goulds.Deze laatste 2 waren van zijn dochter Angelica. Een gedeelte van de jongen was al redelijk door de rui en er waren ook nog enkele jongen die nog moesten beginnen. Als de jonge goulds eenmaal vanuit de broedkooien naar de vluchten gaan mogen ze daarna tot na de rui niet meer verplaatst worden. Zou je deze vogels tijdens de rui toch verplaatsen, dan is de kans zeer groot dat ze stoppen met ruien en zijn ze onbruikbaar voor de tentoonstellingen van dat jaar.
De goulds zagen er goed uit en Emma had al een paar potentiële kampioenen gespot. Er word vooral geselecteerd op formaat, kleurdiepte en aftekening. Als je goede vogels wilt brengen meten deze ook goede voeding krijgen.
Doedo voert een speciaal goulds zadenmengsel en door het eivoer wordt wat universeelvoer gemengd (dit help volgens Doedo het uit het nest gooien van jongen te voorkomen) verder worden er regelmatig nog onkruidzaden verstrekt en natuurlijk staat er altijd scherpe maagkiesels en grit in de kooien.
Door een ¾ been amputatie in het begin van dit jaar kan Doedo op dit moment helaas nog niet in het vogelhok komen en worden zijn vogels door de overige gezinsleden verzorgd. Er zijn echter al plannen voor een nieuw, rolstoel vriendelijk vogelhok zodat hij de meeste werkzaamheden weer zelf kan doen.
Het is toch fijn dat je als vogelliefhebber zo gesteund wordt door je gezin. Nu ik de vogels zelf heb gezien, heb ook ik er vertrouwen in dat ook dit TT seizoen goede punten behaald worden en als er dan een kampioen bij zit moeten we niet vergeten ook de rest van het gezin ook te feliciteren.
De Vliegende Reporter
De vliegende reporter
Gisteravond ben ik samen met Freddy Bos en Henk Kamies naar de gemeentelijke tentoonstelling in Nieuw Amsterdam geweest. Het was een mooie show die eigenlijk een beetje ondergewaardeerd wordt en dat is best jammer.
Op de terugweg waren we zoals gewoonlijk een beetje aan het napraten en zo kwam het ook ter sprake dat ik graag een stukje wilde schrijven over Henk en hoe hij zijn hobby beleefd.
Aangezien ik weer eens aan de late kant was voor mijn artikel, hebben we direct een afspraak gemaakt voor de dag erna.
Henk is 59 jaar en is een echte dieren liefhebber. Hij heeft de meeste jaren wel dieren gehad. Enkele jaren terug waren dit nog kippen, om precies te zijn Wyandotten in de kleuren wit en meerzomig zilverpatrijs. Ook deze kippen werden geshowd en niet zonder succes. Hij is hiermee kampioen van Drenthe en Groningen geworden.
Een jaar of 5 terug is hij begonnen met het houden en kweken van standaard engelse grasparkieten en sindsdien is hij ook lid van onze vogelvereniging. Nadien ging het allemaal vrij snel en de kweek ging voorspoedig er zaten binnen enkele jaren meer dan honderd grasparkieten in zijn hok, Alleen het verkopen van vogels is niet echt zijn hobby, want hij kan vrij slecht vogels van de hand doen. Ook op de tentoonstellingen werden goede punten behaald en niets leek een goede opbouw van een stam in de weg te staan. Tot dat hij in contact kwam met een (collega) kweker en in goed vertrouwen heeft hij hiermee vogels geruild. Deze vogels bleken echter dragers te zijn van een streptokokken bacterie en hierdoor is zijn vogelbestand ook besmet geraakt. Hier kwam hij achter toen er vogels ziek werden en dood gingen. Nadat een vogeldierenarts de besmetting had vaststelde, zijn de juiste medicijnen verstrekt. Een groot gedeelte van zijn vogels is echter toch overleden en daarbij ook zijn oude kweekkoppels. Ik kan ook uit eigen ervaring zeggen, dat je dan de moed echt wel in de schoenen zakt. Ook Henk heeft op het punt gestaan om alle vogels van de hand te doen, maar enkele leden van de vereniging en z’n vrouw Siny hebben hem goed door deze vervelende tijd geholpen. Het aantal grasparkieten neemt gelukkig weer toe. Tijdens de besmetting zijn er geen shows gespeeld, om besmetting van andere vogels te voorkomen, maar nu dit achter de rug is lijkt het weer voor de wind te gaan.
Tijdens de onderlinge tentoonstelling won hij GOUD met een violet 92 pnt / ZILVER met een hemels blauwe 91 pnt en BRONS met een Hol. Bont Donkergroene van 91 pnt . Later dit jaar gaan er ook nog vogels naar de district TT en naar de landelijke TT in Apeldoorn.
Het vogelverblijf is 6x4 meter en daarin staan 16 broedkooien en 3 grote vluchten. Eerst werd er gekweekt v.a. oktober, maar nu de vogels 3 jaar geshowd mogen worden is het minder noodzakelijk om zo vroeg te beginnen en zal de kweek later beginnen. In de hoeken van de vluchten zijn plankjes geplaatst die er voor zorgen dat de uitgevallen veren op de plek blijven liggen en niet al te veel omhoog waaien. Ook is er een ventilatie systeem in het hok aanwezig zie zorgt dat de lucht regelmatig wordt ververst. Dit is belangrijk voor de vogels, maar zeker ook voor onszelf. Als voer krijgen de vogels dagelijks gerantsoeneerd zaad, eivoer en gekiemde zaden. Verder staat er geregeld “onkruiden” op het menu. Deze worden dan fijn geknipt en vers verstrekt en s’winters worden deze (gedroogd) als thee verstrekt.
Tijdens mijn bezoek kregen de vogels net wat zaden te eten en het was een mooi om te zien dat alle vogels naar hem toe kwamen om uit de voerbakken of uit de hand te eten.
Tijdens de koffie kwamen er ook nog enkele foto’s op de tafel van zijn kleinkinderen die opa hielpen in het vogelhok. Er kwam een grote SMILE op Henk z’n gezicht en de ogen begonnen te glinsteren. Ik kon echt zien dat hij dit geweldig vond en dat is het toch waar het bij een hobby om gaat “GENIETEN”.
Henk, Bedankt voor jouw bijdrage en ik hoop dat je nog lang mag genieten van je grasparkieten.
KEEP THE SMILE ALIVE!