De Vliegende reporter
De vliegende reporter op bezoek bij :
Het is regenachtige zondag middag als ik op bezoek ga bij Gerrit Bos.
Mijn vrouw en kinderen heb ik opgescheept met een filmpje en daarna zelf lekker naar een collega kweker over vogels praten, dan wordt zo’n dag al een stuk zonniger.
Gerrit is nu ruim 10 jaar actief met vogels bezig en natuurlijk moest hij zoals iedere beginnende liefhebber nog veel leren. De eerste vogels die werden aangeschaft waren geelivoor kanaries en er werd dan ook gekweekt met geelivoor x geelivoor, dit bleek later geen goede combinatie te zijn, want als er gekweekt wordt met ivoor x ivoor dan wordt de kleur alleen maar fletser. Na enkele jaren ervaring op te hebben gedaan met deze vogels heeft hij het over een heel andere boeg gegooid, “ROOD” werd de nieuwe kleur. Er werden vogels aangeschaft bij Dhr Frans Schobbe, een zeer goede kweker van roodvetstof kanaries. Goede vogels zijn meestal niet goedkoop, maar als je een nieuwe stam wilt opbouwen kun je beter met een goed basis materiaal beginnen. Er worden in de loop der jaren nog enkele ander roodfactorige vogels aangeschaft o.a. agaat rood mozaïek, zwart rood mozaïek en bij toeval kwamen er uit deze laatste vogels ook enkele zwartkobalt rood mozaïek jongen. Ook deze kleuren waren aangeschaft bij goede kwekers. De resultaten liegen er dan ook niet om, er worden op diverse tentoonstellingen zeer goede resultaten behaald. Laat het nu een van deze zwartkobalt rood mozaïek jongen zijn die de mooiste prijs van dit jaar in de wacht weet te slepen, “Brons” tijdens “vogel 2010” in Apeldoorn een hele mooie afsluiting van dit TT seizoen. Naast de kanaries wordt er ook nog met 5 koppels wildkleur rosella’s gekweekt. deze vogels worden buiten gehouden en elk koppel heeft z’n eigen volière. De rosella’s worden geselecteerd op kleur, formaat en tekening vooral de borst tekening wordt krities bekeken. In de toekomst hoopt Gerrit eens een stel, een stam en een enkeling van deze vogels op de vogelshow te brengen.
Het kweekseizoen van de kanaries is nu al weer in volle gang en de eerste jongen zijn al uitgekomen. Er wordt dit jaar gekweekt met 40 eigen koppels en nog 2 koppels van een “bekend” lid die alweer uit z’n jasje is gegroeid. Het vogelhok is lekker ruim opgezet en als de jongen zelfstandig zijn kunnen ze uitvliegen in een zeer ruime binnen volière. Ook de ouders worden na de kweek overgeplaatst naar een grote volière, zodat ze goed kunnen herstellen van de kweek. Alle vogels zijn voor dat ze de kooien ingingen voorzien van een druppeltje “parasita”van “Bogena”, dit om een bloedluizenplaag tegen te gaan. Vorig jaar werd hiervoor “Ivomac”gebruikt, maar dit was volgens Gerrit toch iets te zwaar gedoceerd (“Parasita” bevat 0,125% ivomectine terwijl “Ivomac” 1% ivomectine bevat, dat is toch 8x zoveel). De vogels krijgen dagelijks vers zaad (niet meer dat wat in 1 dag wordt opgegeten) en eivoer met daarin steeds dezelfde hoeveelheid rode kleurstof en natuurlijk vers water. Als er jongen zijn wordt de hoeveelheid zaad en met name de hoeveelheid eivoer aangepast. Alle vogels en koppels worden ingevoerd in de computer zodat de herkomst en leeftijd van iedere vogel bekend is. Ook de TT resultaten en de overige administratie worden in dit programma ingevoerd. In deze programma’s is er ook een mogelijkheid om een foto van de vogels in te voeren, hiervoor is een fotokooi gemaakt. Ik heb deze kooi mogen proberen en je kun hier zonder al te veel kennis van fotografie, toch leuke en duidelijke foto’s van een vogel maken.
Ik kan u wel zeggen dat Gerrit zeer serieus met zijn hobby bezig is en je kunt merken dat hij er veel plezier in heeft. En laten we eerlijk zijn, dat is toch het belangrijkste van een hobby. Ik wil hem langs deze weg bedanken voor z’n gastvrijheid en ik hoop dat we ook dit jaar weer enkele mooie vogels van hem op de show mogen zien.
Henrico
De vliegende reporter
Wie is de volgende ?
De vliegende reporter op bezoek bij:
De vliegende reporter
Het zal wel al een jaartje of 5 geleden zijn dat is voor het laatst een bezoekje bracht aan Erhard en Jantje Wesseling. Dit was dus een mooie gelegenheid om weer een op de koffie te gaan. Erhard heeft al 21 jaar vogels, eerst rode kanaries, daarna witte ook heeft hij nachtegalen en putters gehad, maar al snel ging hij over op kromsnavels. Er werd gekweekt met Engels grasparkieten en agaporniden in allerlei kleuren. Op de tentoonstellingen werden diverse prijzen behaald. In de loop van de tijd hebben de Grasparkieten plaats gemaakt voor enkel en alleen Agaporniden. Het zal ongeveer in 2000 zijn geweest dat Erhard en ik de eerste halflang bevederde Agapornis roseicollis hebben aangeschaft bij Dhr. Draaier. Deze vogels zijn gebruikt om een mooie stam agapornis roseicollis op te bouwen van een goede kwaliteit. Dit heeft er zelfs tot geleid dat Erhard tijdens de Nederlands kampioenschappen in 2002 op 51 jarige leeftijd de eerste jeugdkampioen was met een baard / snor en 50+ korting. Voor alle bekende vogelvrienden was dit natuurlijk hilarisch. Dit alles is natuurlijk allemaal netjes gemeld bij de organisatie en na wat zoekwerk bleek dat zij tijdens het inschrijven een fout hadden gemaakt, er is toen door de organisatie besloten dat hij de bondsmedailles mocht houden. Ook is er nog met de keurmeester gesproken die de vogels had gekeurd (die kon dit natuurlijk ook weten, er staan immers geen namen en zeker geen leeftijden van de deelnemers op TT-kooien) en deze gaf te kennen dat de vogels ook bij de volwassenen goed zouden hebben gescoord.
Het grootste verschil tussen mijn laatste bezoek van 5 jaar en dat van nu, is dat Erhard 6 jaar geleden begon te kwakkelen met zijn gezondheid en dat daardoor zijn interesse en de kwaliteit van zijn vogels achteruit ging. Tijdens mijn laatste bezoek waren de gemoederen gelukkig weer zeer positief. Erhard heeft leren omgaan met zijn lichamelijke beperkingen en zijn vogelhok is op diverse punten aangepast. Dit was echter niet mogelijk geweest zonder de goede hulp van Jans Bos, die altijd voor hem klaar stond als er iets aangepast moest worden in het vogelhok. Ook andere hobby’s zijn weer opgepakt, zo wordt er wekelijks gevist en er wordt ook regelmatig geklust. De interesse voor de vogels zit ook weer in de stijgende lijn en dit is ook goed te zien aan de kwaliteit v/d vogels.Tijdens mijn bezoek zaten de 1e jongen al weer in de vlucht en de jongen van 2009 hadden zich ook goed ontwikkeld. Dit kan bij langbevederde roseicollis namelijk wel 18 maand duren. De korter bevederde vogels zullen zich sneller ontwikkelen, maar als je op dit moment tijdens de grote tentoonstellingen goed wilt meedraaien, dan moet je wel de halflang bevederde vogels hebben. Deze vogels zijn groter en de kleur van het masker is ook intensiever rood. Het nadeel van deze vogels is dat ze soms wat te los in de bevedering zitten, met name op het vleugeldek. Ook de wildkleur personata’s zagen er goed uit, mooie gele borstbevedering met daarin zeer weinig tot geen rood. alleen de kweekresultaten van deze vogels lieten nog wel wat te wensen over. Ook waren er nog enkele tamme valkparkieten aanwezig, waarmee niet gekweekt wordt, maar waaraan wel zeer veel plezier wordt beleeft (en dat is misschien nog veel belangrijker).er wordt gekweekt in 9 broedkooien en daarna kunnen de jonge en oude vogels uitvliegen in 1 van de 6 vluchten. Alle voerbakjes in deze vluchten zijn een halve meter boven de grond geplaatst om het voeren te vergemakkelijken. Wat zeer mooi was in de vluchten en voor mij nieuw, waren de zelfgemaakte speeltoestellen, deze worden gemaakt van en dikke tak en daaraan worden zijdelings dunnere takjes geschroefd, het geheel wordt dan met een oogschroef en een stuk ketting aan het plafon bevestigt zodat deze mooi schommelt. De vogels waren hier voortdurend mee bezig en als ze de dunne takjes kapot hebben geknaagd, dan worden er simpelweg weer nieuwe aan geschroefd en zo zijn de vogels lekker bezig. De agaporniden krijgen dagelijks een zadenmengsel / vers water en regelmatig wat eivoer. Dit eivoer bestaat uit een kant en klaar eivoer waarvan het eiwit gehalte wordt verhoogd naar 20% aangevuld met witzaad / spirulina en wat multivitaminen. Het zaad wordt dagelijks (per kooi) door een kafmolen schoon geblazen en weer aangevuld met nieuw zaad.
Ik kan nog wel 2 kantjes vol typen over Erhard en over de manier waarop hij deze hobby beleefd, maar ik wil het hier graag bij laten. Ik ben blij dat het weer zo goed gaat in huize Wesseling en wil Erhard en Jantje hierbij nogmaals bedanken voor hun gastvrijheid.
Wie is de volgende !!!!!!!
Het was mijn bedoeling om voor de eerste reportage voor “de vliegende reporter” een bezoek te brengen aan de voorzitter van onze vereniging, maar dit kon helaas om diverse redenen geen doorgang vinden, maar nu is het toch echt zijn beurt.
Doedo is al een jaartje of 17 voorzitter van “de vogelvrienden Crescendo” dus voor de meeste leden zal hij geen onbekende zijn. Het hele gezin is al jaren actief betrokken bij de vogelvereniging, ze hebben allemaal ook vogels gehad en zijn tijdens de tentoonstelling ook vaak aanwezig.
In de 38 jaren dat er vogels worden gehouden zijn er al diverse soorten en kleuren gepasseerd. In 1971 op 15 jarig leeftijd werden de eerste (goud agaat) kanaries aanschaft en een jaar later de eerste tropen. In 1985 dacht Doedo zelfs even dat postduiven iets voor hem was, maar deze konden na een jaar al weer vertrekken. Ook heeft hij een tijdje een import/export bedrijf van vogels gehad, maar toen hij zijn Afrikaanse exporteur zag tijdens een TV documentaire (deze man werkte zeer dier onvriendelijk en het sterfte percentage was ontzettend hoog) is hij hiermee gestopt.
Het hobbymatig houden van vogels werd weer opgepakt en dit keer met rode kanaries. Zijn vrouw Emma had in een vogelboekje roodkop amadines gezien en was zeer onder de indruk van deze vogels en toen Doedo enkele van zijn kanaries naar de opkoper bracht, zag hij daar enkele roodkop amadines zitten. Er werd toen een koppeltje aangeschaft voor Emma en al snel waren er ook enkele jongen.
De kwaliteit van deze jongen was goed, zo goed dat 1 vogeltje zelfs 93 punten behaalde op de district TT. Voor de kanaries was dit helaas minder goed nieuws. Het blijkt dat kanaries en tropen in hetzelfde hok problemen geeft. De tropen doen het dan wel goed, maar de kanaries kweken slechter.
Dit is overigens niet de eerste keer dat ik van dit verschijnsel hoor. Een vroegere klasgenoot van mij had hetzelfde verschijnsel in zijn hok. Er werden daarna alleen nog maar tropen gehouden en de laatste jaren alleen maar goulds.
Na de koffie ben ik met Emma naar het vogelhok gegaan om de vogels te bekijken. In het vogelhok staan 18 broedkooien en 4 vluchten. Tijdens mijn bezoek zaten bijna geen vogels meer in de broedkooien.
In de vluchten zaten: wildkeur goulds in zwartkop, roodkop en oranjekoppen, witborsten en 2 blauwe goulds.Deze laatste 2 waren van zijn dochter Angelica. Een gedeelte van de jongen was al redelijk door de rui en er waren ook nog enkele jongen die nog moesten beginnen. Als de jonge goulds eenmaal vanuit de broedkooien naar de vluchten gaan mogen ze daarna tot na de rui niet meer verplaatst worden. Zou je deze vogels tijdens de rui toch verplaatsen, dan is de kans zeer groot dat ze stoppen met ruien en zijn ze onbruikbaar voor de tentoonstellingen van dat jaar.
De goulds zagen er goed uit en Emma had al een paar potentiële kampioenen gespot. Er word vooral geselecteerd op formaat, kleurdiepte en aftekening. Als je goede vogels wilt brengen meten deze ook goede voeding krijgen.
Doedo voert een speciaal goulds zadenmengsel en door het eivoer wordt wat universeelvoer gemengd (dit help volgens Doedo het uit het nest gooien van jongen te voorkomen) verder worden er regelmatig nog onkruidzaden verstrekt en natuurlijk staat er altijd scherpe maagkiesels en grit in de kooien.
Door een ¾ been amputatie in het begin van dit jaar kan Doedo op dit moment helaas nog niet in het vogelhok komen en worden zijn vogels door de overige gezinsleden verzorgd. Er zijn echter al plannen voor een nieuw, rolstoel vriendelijk vogelhok zodat hij de meeste werkzaamheden weer zelf kan doen.
Het is toch fijn dat je als vogelliefhebber zo gesteund wordt door je gezin. Nu ik de vogels zelf heb gezien, heb ook ik er vertrouwen in dat ook dit TT seizoen goede punten behaald worden en als er dan een kampioen bij zit moeten we niet vergeten ook de rest van het gezin ook te feliciteren.
De Vliegende Reporter
De vliegende reporter
Gisteravond ben ik samen met Freddy Bos en Henk Kamies naar de gemeentelijke tentoonstelling in Nieuw Amsterdam geweest. Het was een mooie show die eigenlijk een beetje ondergewaardeerd wordt en dat is best jammer.
Op de terugweg waren we zoals gewoonlijk een beetje aan het napraten en zo kwam het ook ter sprake dat ik graag een stukje wilde schrijven over Henk en hoe hij zijn hobby beleefd.
Aangezien ik weer eens aan de late kant was voor mijn artikel, hebben we direct een afspraak gemaakt voor de dag erna.
Henk is 59 jaar en is een echte dieren liefhebber. Hij heeft de meeste jaren wel dieren gehad. Enkele jaren terug waren dit nog kippen, om precies te zijn Wyandotten in de kleuren wit en meerzomig zilverpatrijs. Ook deze kippen werden geshowd en niet zonder succes. Hij is hiermee kampioen van Drenthe en Groningen geworden.
Een jaar of 5 terug is hij begonnen met het houden en kweken van standaard engelse grasparkieten en sindsdien is hij ook lid van onze vogelvereniging. Nadien ging het allemaal vrij snel en de kweek ging voorspoedig er zaten binnen enkele jaren meer dan honderd grasparkieten in zijn hok, Alleen het verkopen van vogels is niet echt zijn hobby, want hij kan vrij slecht vogels van de hand doen. Ook op de tentoonstellingen werden goede punten behaald en niets leek een goede opbouw van een stam in de weg te staan. Tot dat hij in contact kwam met een (collega) kweker en in goed vertrouwen heeft hij hiermee vogels geruild. Deze vogels bleken echter dragers te zijn van een streptokokken bacterie en hierdoor is zijn vogelbestand ook besmet geraakt. Hier kwam hij achter toen er vogels ziek werden en dood gingen. Nadat een vogeldierenarts de besmetting had vaststelde, zijn de juiste medicijnen verstrekt. Een groot gedeelte van zijn vogels is echter toch overleden en daarbij ook zijn oude kweekkoppels. Ik kan ook uit eigen ervaring zeggen, dat je dan de moed echt wel in de schoenen zakt. Ook Henk heeft op het punt gestaan om alle vogels van de hand te doen, maar enkele leden van de vereniging en z’n vrouw Siny hebben hem goed door deze vervelende tijd geholpen. Het aantal grasparkieten neemt gelukkig weer toe. Tijdens de besmetting zijn er geen shows gespeeld, om besmetting van andere vogels te voorkomen, maar nu dit achter de rug is lijkt het weer voor de wind te gaan.
Tijdens de onderlinge tentoonstelling won hij GOUD met een violet 92 pnt / ZILVER met een hemels blauwe 91 pnt en BRONS met een Hol. Bont Donkergroene van 91 pnt . Later dit jaar gaan er ook nog vogels naar de district TT en naar de landelijke TT in Apeldoorn.
Het vogelverblijf is 6x4 meter en daarin staan 16 broedkooien en 3 grote vluchten. Eerst werd er gekweekt v.a. oktober, maar nu de vogels 3 jaar geshowd mogen worden is het minder noodzakelijk om zo vroeg te beginnen en zal de kweek later beginnen. In de hoeken van de vluchten zijn plankjes geplaatst die er voor zorgen dat de uitgevallen veren op de plek blijven liggen en niet al te veel omhoog waaien. Ook is er een ventilatie systeem in het hok aanwezig zie zorgt dat de lucht regelmatig wordt ververst. Dit is belangrijk voor de vogels, maar zeker ook voor onszelf. Als voer krijgen de vogels dagelijks gerantsoeneerd zaad, eivoer en gekiemde zaden. Verder staat er geregeld “onkruiden” op het menu. Deze worden dan fijn geknipt en vers verstrekt en s’winters worden deze (gedroogd) als thee verstrekt.
Tijdens mijn bezoek kregen de vogels net wat zaden te eten en het was een mooi om te zien dat alle vogels naar hem toe kwamen om uit de voerbakken of uit de hand te eten.
Tijdens de koffie kwamen er ook nog enkele foto’s op de tafel van zijn kleinkinderen die opa hielpen in het vogelhok. Er kwam een grote SMILE op Henk z’n gezicht en de ogen begonnen te glinsteren. Ik kon echt zien dat hij dit geweldig vond en dat is het toch waar het bij een hobby om gaat “GENIETEN”.
Henk, Bedankt voor jouw bijdrage en ik hoop dat je nog lang mag genieten van je grasparkieten.
KEEP THE SMILE ALIVE!