De Vliegende Reporter

Dit keer ben ik op bezoek gegaan bij Geert Trip.
Geert woont in een klein oud huisje vlak bij de Doorsnee brug.
Het is voor mij een thuis wedstrijd, want ik woon 200 meter verderop en je zou dus denken dat ik tijd genoeg heb gehad om een keertje langs te gaan, toch ben ik weer aan de late kant voor dit artikel (eigenlijk gewoon ” te laat”).
Ik heb mij dus ook voorgenomen om het volgende artikel ruim op tijd in te leveren.
Geert is 52 jaar en heeft al vele jaren dieren.
Dit begon allemaal met een paar konijnen die hij op 12 jarige leeftijd op de fiets heeft gehaald bij zijn oom uit Valthermond.
Deze konijnen werden niet geshowd, maar ze werden gewoon gehouden voor de lol en ook rond de kerst werd er genoten van de konijnen (het flappie verhaal).
Daarna heeft hij nog krielkippen gehad en grasparkieten in de kleuren: blauw, wit en geel.
Toen z’n ouwe heer (vader) stopt met het houden van kanaries heeft Geert deze overgenomen.
Dit waren toen gele, dominant witte en bonte kanaries. Lid van de vogelvereniging was hij toen nog niet, maar hij had wel regelmatig contact met Be Bos, die toen actief lid was van de vereniging. In 1993 is Geert lid geworden van de vereniging en zit al enkele jaren in het bestuur.
In de kleuren is er eigenlijk niet zo gek veel veranderd, want hij heeft nu nog steeds geel, maar ook geelivoor en 2 koppels bruin x groen.
Deze geelivoren had hij aangeschaft om de geel intensieven een egalere kleur te geven, maar dit heeft niet gewerkt.
Wat er wel gebeurde was dat de geelivoren veel mooier van kleur werden en zo had dit experiment toch een positief resultaat.
Ieder jaar doet hij mee aan de onderlinge TT en een enkele keer aan de gemeentelijke, Barger-compascuum en 1 keer aan de landelijke TT in Apeldoorn.
Omdat er op de TT vogels gevraagd worden met doorgekleurde vleugelpennen zijn er dit jaar enkele nieuwe vogels aangeschaft.

Deze vogel worden op dit moment gekruist met zijn eigen vogels, en de toekomst zal uitwijzen of dit resultaat heeft gehad.
Nu is het niet zo dat de resultaten dit jaar slecht waren, want op de onderlinge show behaalde hij nog 92 pnt met een geel intensieve.
Er wordt op dit moment in 24 broedkooien gekweekt en een paar vogels kweken in de vlucht. In tegenstelling tot veel kanarie kwekers, worden de eieren niet geraapt.
Bijna alle vogels zaten op eieren en een paar koppels hadden al jongen en ondanks dat en niet geraapt was, waren er nestjes van 4 en 5 jongen.
Na de kweek kunnen de jongen en hun ouders uitvliegen in 3 ruime vluchten.
Onder in deze vluchten lopen nog enkele toompjes wildkleur Chinese dwerg kwartels waar ook elk jaar enkele natuurbroed jongen bij worden gekweekt.

Tijdens mijn bezoek lag de bodem bezaaid met kwarteleieren en ik kon de verleiding niet weerstaan om enkele (36 stuks) mee te nemen voor in de broedmachine.
Ik hoop dat er een paar uitkomen, want (ook)  voor mijn kinderen is dit geweldig leuk spul. Jonge kwartels lijken op gewone kuikens, maar dan zo groot als een hommel.
De voeding van de kanaries bestaat natuurlijk uit zaad, eivoer en water. Aan het eivoer wordt een beetje maïsmeel toegevoegd om de gele kleur wat te verbeteren en aan het water wordt regelmatig appelazijn toegevoegd.
De kwartels eten gewoon mee en krijgen geen aparte voeding.
Om een bloedluizen plaag tegen te gaan zijn de kooien ingespoten met “Finecto+. Dit middel dood de luizen niet direct, maar droogt ze uit.
Het is de eerste keer dat dit middel gebruikt wordt, dus het is nog even afwachten of het de gewenste resultaten geeft. Nu ik voor deze rubriek artikels schrijf merk ik pas goed op hoeveel verschillend manieren je de vogelhobby kunt beleven, maar de rode draad is dat je er zelf plezier aan beleeft op je eigen manier

Ik wil Geert hartelijk bedanken voor z’n gastvrijheid en hoop de nieuwe vogels de gewenste resultaten opleveren.

De Vliegende Reporter   op  bezoek bij :

Ik ken Derk al zolang ik vogels heb en dat is al zo’n 22 jaar. Dit komt natuurlijk ook omdat hij net als ik ook een liefhebber van kromsnavels is, maar ik weet ook dat er andere soorten zijn geweest, zoals b.v. rode kanaries en wildzang. Zo weet ik mij nog te herinneren dat we met enkele vogelvrienden (waaronder ook Derk) op bezoek zijn geweest bij een  wildzang handelaar om goudvinken , sijsen en putters aan te schaffen. In die tijd mocht je deze vogels niet houden en dat maakte het houden van deze vogels alleen maar spannender. Deze handelaar had diverse soorten en terwijl een aantal andere liefhebbers voor de deur uit gingen, mochten wij via de achterdeur weer naar binnen. Grote hoeveelheden vogels zaten er niet, deze werden desgewenst aangevuld uit een andere schuur, dit om te voorkomen dat er bij een inval van de AID grote hoeveelheden vogels aanwezig waren. De vogels werden gevangen in Scandinavië en binnen gesmokkeld door vrachtwagen chauffeurs. Voor ons was dit al illegaal genoeg, maar het kan nog erger. Hij wist zelfs te vertellen dat er ook politie agenten vogels bij hem kochten.

De sijsen die hij kocht zijn echter altijd ondergeschikt gebleven aan de parkieten. De soorten die hij heeft gehad zijn bijna te veel om op te noemen, maar ik zal er enkele noemen: kakariki’s, penanten, redcaps, halsbanden, roodvleugels, enz. Op dit moment bestaat zijn collectie uit nog 3 soorten namelijk: konings parkieten, geelbuik rosella’s en bergparkieten. Bij de koningsparkieten lagen enkele jongen en 1 koppel zat nog op eieren de andere soorten hadden nog geen haast met broeden. De vogels zijn ondergebracht in 13 ruime volières. Deze zijn gemaakt van aluminium en trespa en zijn bijna onderhouds vrij. In de vluchten staan waterschalen waarin de vogels een bad kunnen nemen, want doordat het hele hok overdekt is kunnen de vogels niet in de regen zitten. De jonge vogels worden vaak aangehouden, zodat ze goed op kleur kunnen komen. Daarna gaan de mooiste vogels naar de onderlinge TT en soms naar de TT van de Parkieten sociëteit. Een wand vol bekers en medailles zijn hier het resultaat van. Door de koppels te selecteren op kleur en formaat kun je ook bij grote parkieten de kwaliteit sterk verbeteren, alleen duurt dit wat langer bij b.v. agaporniden (niet dat dat nu zo makkelijk is!). Eigenlijk is het jammer dat veel kwekers van grote parkieten de vogels niet de tijd geven om goed op kleur te komen, want wat zijn ze dan mooi. Ik begrijp natuurlijk ook wel dat dit grotendeels afhankelijk is van de ruimte die je hebt en alle grote parkieten kunnen ook niet bij elkaar in de volière, maar als je de ruimte hebt is het zeker de moeite waard om 1 of 2 vluchten te reserveren voor jonge vogels. Om de vogels in goede conditie te houden
is natuurlijk ook goede voeding nodig en als basis voeding krijgen de vogels grote parkietenzaad, grit en vers water aangevuld met gekiemde zaden,eivoer en af en toe wat groente en fruit.

Derk en Betsy, bedankt voor deze inbreng en namens mijn kinderen en Inge, bedankt voor de chocola en ik hoop dat jullie nog lang van de vogels mogen genieten.

De vliegende reporter

De vliegende reporter.

Eigenlijk wilde ik begin dit jaar al op bezoek bij de familie de Wolde, want het komt niet al te vaak voor dat een jeugdlid van onze vereniging een medaille wint tijden de Nederlandse kampioenschappen van de Nbvv, maar aan de andere kant is het ook wel prettig om vlak voor het nieuwe TT seizoen een terug te kijken naar de successen van het vorig seizoen. Het wordt dit keer een waar massa interview, want de familie de Wolde telt namelijk 3 vogelliefhebbers: Albert de Wolde (50) Lars de Wolde (13 jaar) en Larissa de Wolde (10 jaar).

 Na een korte babbel bij de voordeur zijn we gelijk maar doorgestoomd naar het vogelhok en daar was Albert (papa de Wolde) de vogels nog aan het voeren na een dag hokken wassen, want de najaar schoonmaak was in volle gang. Alle kanaries waren tijdelijk overgeplaatst naar de broedkooien, zodat de vluchten grondig schoongemaakt konden worden, voordat ze worden teruggeplaatst in de vluchten worden ze eerst geselecteerd hierbij worden ze ondersteund door hun privé keurmeester Alex Bos. Mannen en poppen worden dan van elkaar gescheiden en de tentoonstelling vogels komen later in de broedkooien.

 Er wordt gekweekt met kleurkanaries in de kleuren: geel / geelschimmel en Rood mozaïek, Yorkshire (postuukanarie) en goudvinken. Deze goudvinken hebben een eigen hok en ze worden gekweekt in kleine vluchten ook de voeding van deze vogels is iets anders dan bij de kanaries met name tijdens de kweek vraag dit meer zorg. 2 jaar geleden is de kweek met goudvinken abrupt verstoord door de diefstal van alle goudvinken, maar er zijn toch weer nieuwe vogels aangeschaft. Dit jaar hebben er 2 koppels jongen groot gebracht en dat geeft goede hoop voor de toekomst, maar de jonge vogels zullen niet meer worden aangeboden op het internet, omdat daar waarschijnlijk het contact met de dieven is gelegd. Voor de kanaries is een grote hoeveelheid broedkooien beschikbaar (40+) maar er wordt meestal gekweekt met ongeveer 30 koppels. Nadat de broed koppels zijn samengesteld wordt er meestal nogmaals een beroep gedaan op Alex, om ook zijn mening te geven over de samenstelling van de koppels. Lars en Larissa hebben daarna de 1e keus, ze mogen beide ongeveer 5 koppels uitzoeken en de jongen uit deze koppels zullen hun ringen dragen. Nieuw aangekochte toppers vallen natuurlijk buiten dit keuzepakket.

Albert is 10 jaar geleden begonnen met het houden van vogels, maar vreemd was dit niet aangezien meer familieleden (broers) fanatieke vogelliefhebbers zijn. De oude kas achter de woning diende als vogelverblijf en er werden 5 kanaries aangeschaft 3 poppen en 2 mannen. Enkele jaren geleden is deze kas afgebroken en er is een nieuw vogelhok gebouwd en deze is dit jaar nog uitgebreid met enkele ruime vluchten aan de buitenkant. Ook op de Tentoonstellingen zijn al vele goede resultaten behaald, zoals 93 pnt op een district TT, maar naast deze vogelhobby besteed Albert vaak vooral veel tijd aan zijn kinderen en hun hobby’s, want als je denkt dat zijn kinderen alleen maar de vogels als hobby hebben dan heb je het mis.

 Lars is zo’n 5 jaar geleden begonnen met vogels en heeft al een aantal prijzen gehaal, maar de mooiste is toch wel de bronzen medaille die hij dit jaar heeft gewonnen met zijn geel intensieve kanarie tijdens vogel 2011. Naast een vwo opleiding speelt Lars ook nog voetbal. Al dat huiswerk en trainen gaat natuurlijk wel ten koste van zijn vogeltijd, maar daar waar mogelijk help hij zijn vader met voeren en schoonmaken.

Larissa is zo’n 3 jaar geleden begonnen met vogels en ook zij heeft al een paar grote bekers in haar bezit, maar de mooiste prijs was toch wel jeugdkampioen in Emmercompascuum. Naar de vogels wordt er veel tijd besteed aan haar pony (Timon), die bijna dagelijks bereden wordt.

Vooral tijdens de kweek van de goudvinken, maar ook bij de kweek van de kanaries is het gewenst dat deze vogels meerdere keren per dag voer krijgen en als de tijd het toelaat doen Albert / Lars en Larissa dit en in alle andere gevallen wordt deze taak uitgevoerd door Ria (mama de Wolde) en zo is het hele gezin druk bezig met vogels en allerlei andere hobby’s en bezigheden en tijd voor verveling is er niet. Ik vond het bezoek bij de familie de Wolde heel gezellig en ik hoop nog veel mooie vogels van hen te zien.

De vliegende Reporter    op bezoek bij :

De tentoonstelling  periode van het jaar 2011 is voorbij en ik kan alleen maar zeggen dat ik er enorm van heb genoten. Vooral  Apeldoorn vond ik dit jaar geweldig, de sfeer was goed en dat kwam natuurlijk door het grote aantal medailles dat door diverse leden van onze vereniging is gewonnen. Maar liefst 21 medailles zijn er gewonnen en ik had de vorige keer al aangegeven dat ik naar de persoon met de meeste medailles zou gaan, maar deze afspraak heb ik een beetje aangepast omdat ik niet naar een persoon ben geweest, maar naar een familie met 5 medailles. Nu had Freddy Bos ook  5 medailles, maar ik vind de medailles van een jeugdlid zwaarder wegen, vandaar dat ik op bezoek ben gegaan bij de fam. Seip uit Barger-compascuum. Als dit complete gezin niet van vogels hield was er helemaal geen vogelhobby mogelijk voor Koos , die de kost verdiend als Internationaal vrachtwagen chauffeur en dat houd dus in dat hij de hele week van huis is. De vogels worden dan verzorgd door zijn vrouw Lies en zij wordt daarbij  geholpen door hun dochter Agnetha. Tot voor kort kweekten ze met glosters en Zwitserse frisé, maar dit jaar zijn ze compleet overgegaan op de Zwitserse frisé en als je naar de resultaten kijkt is dit een goede keuze geweest. Het kweken en tentoonstellen  van gefriseerde /houding vogels stuit soms nog wel eens op wat onbegrip en nu moet ik toegeven dat er inderdaad enkele soorten bij zijn die naar mijn mening ook iets te extreem zijn, maar hier valt de “Zwitserse frisé” naar mijn menig zeker niet onder en als je deze vogels eens goed bekijkt  en de vooroordelen  een beetje aan de kant schuift, dan krijgen deze vogels misschien toch de waardering die ze verdienen.

Agnetha is op het moment van mijn bezoek 9 jaar, maar 28 maart wordt ze 10 jaar.
Ze zit in groep 6 van de St. theresia school  en heeft als hobby’s : Gym, karate en natuurlijk vogels.
Ze heeft zo’n 2 jaar vogels en op dit moment kweekt ze met 8 koppels en had tijdens mijn bezoek al 15 jongen in het nest liggen. Ze help mee met zaad geven en als er schoongemaakt moet worden knipt Agnetha vaak de kranten die als bodembedekking gebruikt worden. Het tentoonstelling seizoen van 2011 is zeer goed verlopen o.a. 2e op de jeugd district dag, kampioen tijden onze clubshow, District kampioen en als klap op de vuurpijl 2x Nederlands jeugdkampioen in Apeldoorn met een stel van 183 punten en een enkeling van 91 punten. Ik had er natuurlijk op gerekend dat ik de eerste “journalist” was die langskwam, maar er was mij al iemand van de NBVV voor geweest, omdat Agnetha de winnares  is van een speurtocht die gehouden werd voor de jeugd tijdens de TT in Apeldoorn. Het verslag van dit bezoek is te lezen in de maart editie van “onze vogels”.

Koos  is al 28 jaar lid van de nbvv en is begonnen met glosters gewoon in een buiten voliere.
Het huidige vogelhok is 2.5x4mtr en hierin zijn in totaal  23 broedkooien geplaatst, Agnetha heeft hiervan 8 en Koos dus 15. Tijdens mijn bezoek had hij al 35 jongen en er kunnen nog een stuk of 10 bij komen. Verder zijn er 3 vluchten van 60x60 cm x 300 mtr lang, deze kunnen d.m.v een schot in 6 vluchten van 1.5 mtr gedeeld worden . De jonge kunnen zich in deze vluchten goed ontwikkelen en aan de buitenzijde van deze vluchten wordt een koepelkooi gehangen met af en toe wat lekkers er in, zodat de jongen alvast wat aan de kooien te wennen.  Zoals ik al eerder had aangegeven is Koos  internationaal vrachtwagen chauffeur en zonder zijn vrouw en dochter was een vogelhobby helemaal niet mogelijk geweest . Om het voor Lies en Agnetha  niet al te ingewikkeld te maken is het hele kweeksysteem een beetje aangepast op de weekenden.  alle vogels worden gelijktijdig van 10 op 15 lichturen gezet en hierbij gaan de poppen gelijk in de broedkooien en een week later gaan de mannen erbij. Je mag er van uitgaan dat de poppen de eerste week zeker nodig zijn op broedrijp te worden en dat de eersten pas de 2e week met het nest beginnen. Er wordt  alleen gekweekt met vaste koppels zodat er tussentijds niet met mannen gewisseld hoeft te worden. Ook is er een systeem bedacht zodat Lies precies weet waar eieren geraapt of teruggeplaatst moeten worden en waar jongen liggen of welke geringd moeten worden. De nesten worden in eerste instantie achter in de kooien geplaatst, maar er zijn altijd enkele poppen die liever voor aan de tralie zitten en dit geven ze dan aan door een nest voor op de grond te bouwen. De poppen die dit doen krijgen dan een nestkorf aan de tralie en deze wordt meestal direct geaccepteerd. Als de vogels jongen hebben krijgen ze naast de normale voeding, minimaal 2x per dag eivoer om het voeren van de jongen te stimuleren. Van alle “wondermiddelen” die er te koop zijn wordt er geen een meer gebruikt, want er is zo veel te koop dat je door de bomen het bos toch al niet meer kan zien en Koos kweekte naar eigen zeggen vroeger veel beter en toen gebruikten hij al die extra’s ook niet. De enige middelen die nog wel gebruikt worden zijn om de uitbraak van een  luizenplaag te voorkomen. Zo worden de broedkooien voor elke kweekronde ingestreken met “Biosol”, dit is een biologisch middel dat eventuele luizen uitdroogd en alle vogels krijgen voor de kweek een druppel “frontline” in de nek. Nu zijn dit nog “veilige” middelen, maar gezegd moet worden dat je wel moet oppassen met het gebruik van bestrijdingsmiddelen. Enkele jaren geleden had Koos wat last van bloedluizen en om dit te bestijden werden  zijn vogels ingespoten met een klein beetje 404 en tegelijkertijd werden er onder de laden van de vluchten  enkele druppels “paracitex” gedaan, omdat het buiten zeer koud was bleef de deur ook nog eens gesloten. De combinatie van dit alles heeft er inderdaad voor gezorgd dat er geen levende bloedluis meer te vinden was, alleen waren er de volgende morgen ook 26 kanaries dood en dan springen  de tranen je wel in de ogen. Gelukkig heeft zijn bestand zich goed hersteld  en de resultaten liegen er dan ook niet om. Het hoogtepunt van dit jaar was natuurlijk “Apeldoorn” waar maar liefst 3 medailles werden gewonnen. Kampioen met een stam van 373 punten, Goud met een stel van 187 punten en goud met een enkeling van 93 punten.

Zo zie je maar dat je met een drukke baan en goede hulp toch een hoop plezier aan de vogelhobby kunt beleven. Je moet niet alleen kijken tegen welke problemen je oploopt, maar je kunt beter nadenken hoe je dit op kunt lossen en dat in dit geval de hele familie meehelpt is natuurlijk helemaal geweldig. Ik wil Koos, Lies en Agnetha bedanken voor hun bijdrage en ik hoop dat jullie samen nog veel plezier aan deze hobby mogen beleven.

                                                                                                   
DE VLIEGENDE REPORTER :

Op bezoek bij Henk en Liza

Dit keer ben ik op bezoek gegaan bij Henk en Liza Brink. Voor de mensen die regelmatig op de activiteiten van onze vereniging aanwezig zijn zullen het waarschijnlijk geen onbekenden zijn, want ze zijn er bijna altijd en ook tijdens onze tentoonstelling zijn het altijd 4 helpende handen. Henk helpt met het voordragen en Liza bij het invoeren van de resultaten. Ook bij hun vorige vereniging waren ze altijd zeer actief daar hielpen ze o.a. mee in de kantine en met organiseren van vogelmarkten.

Henk en Liza hebben het grootste gedeelte van hun leven in de omgeving van Rotterdam gewoond en toen Henk (77) na 30 jaar bij de PTT post te hebben gewerkt met pensioen ging hebben ze het (wijze) besluit genomen om naar Emmen te verhuizen. Na enkele bezoeken aan diverse tentoonstellingen hebben ze een (nog wijzer) besluit genomen en dat was om lid te worden van onze vereniging, want tijdens het bezoek aan onze TT werden ze gelijk aangesproken en dat gaf gelijk een vertrouwd gevoel.

Ondertussen is Henk al ±40 jaar lid van de Nbvv en heeft hij ook al verschillende soorten vogels gehad, variërend van: fazanten, parkieten, agaporniden tot de vogels die hij nu heeft en dat zijn: groene kanaries, Mozambique sijzen en grijze en bruine zebravinken. In de schuur is een stukje afgetimmerd met aangrenzend een buitenvoliere. Dit verblijf is hoofdzakelijk voor de kanaries en de Mozambique sijzen en deze vogels worden verzorgd door Liza. De Zebravinken zijn binnenshuis gehuisvest in een omgebouwde slaapkamer. In deze kamer staat een blok van 12 kunststof kweekkooien en een groot aantal TT kooien waarin de vogels geselecteerd worden.

Er wordt geen gebruik gemaakt van lijnenteeld of andere ingewikkelde methodes. Nee, het koppelen gaat gewoon op gevoel. Als Henk vindt dat twee vogels goed bij elkaar passen om welke reden dan ook, dan worden deze vogels aan gekoppeld en zo zie je maar dat deze methode ook werkt, want de inhoud van de prijzenkast liegt er niet om. Er zijn diverse successen behaald o.a. tijdens onze TT, de  district TT, en ook een bronzen medaille op de bonds TT in Apeldoorn en ondanks dat ik alleen maar kromsnavels houd, ben ik toch erg gecharmeerd van zijn zebravinken. De vogels zijn mooi groot van formaat en er waren al enkele bij met een mooie aftekening en een mooie egale kleur. Een fout die veel beginnende kwekers maken is dat ze vogels te vroeg weg doen, omdat ze niet goed egaal van kleur zijn, maar bij jongen vogels duurt het altijd even voordat ze mooi egaal van kleur worden, dus geef ze dan ook de tijd om volledig op kleur te komen. De vogels van Henk en Liza krijgen dagelijks tropenzaad en buiten het kweek seizoen 2 keer per week eivoer, daarnaast krijgen de vogels regelmatig groente zoals: broccoli, sla, muur, witlof, enz. en om de dag krijgen de vogels de gelegen om te badderen. Een ander voordeel van zebravinken is dat ze niet veel ruimte vragen en dat je voor relatief weinig geld toch goede vogels kunt kopen.

Ik vond het fijn om een keertje bij deze gezellige mensen op bezoek te gaan en Ik hoop dat Henk en Liza nog lang actief blijven binnen onze vereniging

Dit keer ben ik op bezoek gegaan bij Freddy bos, maar voordat ik kon beginnen met de koffie moest ik eerst een potje ravotten met zijn zoon Peter (±9 jaar), maar aangezien ik een kleine 50kg zwaarder ben vond hij dit niet echt eerlijk en daagde hij mij uit voor een battle op Skylander (computerspel op de wii).Ik had dit nog nooit gedaan dus was hij dit keer in het voordeel. Wij zochten onze personages uit en na een korte uitleg kon het gevecht beginnen. Ik moet eerlijk bekennen dat het ravotten mij beter afging, maar hem zomaar laten winnen! VERGEET HET MAAR!! Na een spannend gevecht stond op het scherm ineens "KO"! En de winnaar was "sonic boom" (ik dus) ha haaaa! en ook de tweede partij werd (met het nodige geluk) door mij gewonnen. De volgende keer zal ik wel weer moeten aantreden in een Skylander battle tegen Peter, maar of ik dan weer zoveel beginnersgeluk heb is natuurlijk de vraag. Mijn eerste kop koffie was natuurlijk al koud geworden, maar dat hoort er bij. Aan de koffietafel waren naast Wilma ook hun andere twee kinderen Tomas en Maaike aan het smikkelen.

Tijdens de koffie hebben we de resultaten van de eerste TT van dit jaar besproken( int. TT OVO te Zwolle) en de resultaten waren bevredigend 12 v/d 13 vogels hadden 90 of meer punten, waarvan 1 "agaat met rood intensief "met goud (92 pnt) en een "zwart met geel schimmel" met een zilver medaille (91 pnt). Zoals je aan de resultaten kunt afleiden is Freddy een fanatiek vogelliefhebber en daarnaast is hij ook zeer actief binnen onze vereniging. Hij is o.a. redacteur van dit clubblad en tijdens onze TT is hij mede verantwoordelijk voor de verkoopklasse. Hij is grootgebracht in een echte vogel familie, want zijn vader was een fanatiek vogel liefhebber en zijn tweelingbroer Alex is dit ook. Toch is Freddy niet gelijk met z’n broer lid geworden, maar heeft het nog zo’n 3 a 4 jaar voordat ook hij met kanaries begon eerst met gele en later is hij overgestapt op groene (nu " zwart geel" genaamd) deze groene kanaries zijn eigenlijk altijd gebleven en daarbij heeft hij verschillende andere kleuren en soorten gehouden, zoals Grasparkieten/kwartels en kanaries in de kleuren zwart rood en zwartrood mozaïek. Enkel jaren geleden is onverwachts de eerste "rood isabel " in het hok gekomen. Deze vogel kwam uit een vogel van Gerit Bos die de kleur "isabel" vererfde. Deze vogel heeft het huidige bestand voor een groot gedeelte bepaald, want nu bestaat zijn bestand naaste enkele Zwart gele uit Isabel met rood en agaat met rood. De kwaliteit is de laatste jaren snel vooruit gegaan, mede door selectieve kweek en aanschaf van goede kweek vogels. De bestreping is veel beter (duidelijker) geworden en ook de besteping op de flanken (zijkant onder de vleugels) is nu duidelijk aanwezig en dit is goed terug te zien in de resultaten op de TT met als absolute hoogtepunt "vogel 2012" te Apeldoorn. Maar liefst 5 medailles werden er behaald en dat is uitzonderlijk goed te noemen.

Na Apeldoorn (half januari) worden de mannen op ±15.5 lichturen gezet en 3 weken later de poppen, daarna zal het nog eens een week of 2 a 3 duren voordat deze broedrijp zijn. Voor de kweek zijn 30 broedkooien beschikbaar en deze worden na het kweekseizoen weer gedeeltelijk afgebroken om ruimte te maken voor een extra vlucht, want het is mooi dat je 180 jongen kweekt, maar je moet ze ook onderbrengen, daarom wil hij dit jaar strenger selecteren en met minder vogels kweken. De jonge rode vogels worden binnen in vluchten ondergebracht en de rode kweekvogels en de "zwart gele" vogels mogen ook naar buiten. Voor de "zwart gele" vogels is dit zelfs wenselijk, omdat de poten dan zwarter worden ( ook o.a. bruidsluier en Indische kers bevorderen dit) Na de kweek worden de lichturen weer afgebouwd naar ± 10 uur en dit blijft zo tot half januari.

Naast natuurlijk een goed kanarie mengsel en dagelijks vers water krijgen. De vogels krijgen tijdens de kweek dagelijks eivoer en na de kweek krijgen ze dit 2 a 3 keer per week. Door dit eivoer komt nog wat spirulina en wat kalk en de rode vogels krijgen natuurlijk ook nog rode kleurstof door het eivoer. Veel mensen denken dat het erg veel werk is om dit rode eivoer aan te maken, maar Freddy maakt 3kg eivoer aan met kleurstof en verdeeld dit dan in dagelijkse porties. Deze worden daarna ingevroren, zodat dagelijks een portie uit de diepvries kan worden genomen. Het recept en de aanmaakwijze zullen later in het clubblad vermeld worden.

Ik wil Freddy bedanken voor zijn bijdrage en ik hoop dat je dit jaar weer net zo’n goed TT seizoen beleeft als vorig jaar.

op bezoek bij ??

De vliegende reporter

Dit keer een gastreporter aangezien onze vliegende reporter op dit moment geen tijd heeft ivm drukke werkzaamheden waarvoor hijzelf regelmatig het luchtruim opzoekt. Jeroen bedankt voor de invalbeurt.

Deze keer wordt dit onderdeel geschreven door iemand anders dan normaal, maar de opzet zal hetzelfde zijn. Voor mijn eerste reportage ga ik naar een man die ik mijn hele leven al ken en waar ik ook vaak kom om even vogels te kijken en te kletsen. Ook heeft hij mij tijden lang is staat gesteld om mijn vogelhobby uit te oefenen, door een deel van zijn volières aan mij uit te lenen. Hij was al de penningmeester van onze vereniging voordat ik geboren was en ver daarvoor al lid. Ik heb het natuurlijk over Henk de Roo. Als ik de oprit opkom hoor ik de vogels achter het huis al flink lawaai maken, een goed teken, want vogels die veel lawaai maken zijn gezonde en vitale vogels.

Volgens de overlevering is Henk met het vogelvirus besmet door broertje Tinus, ook geen onbekende binnen de vereniging. Hij was voorzitter van onze vereniging van 1989 tot 1995. In het begin hadden de broers de gezamenlijke verantwoordelijkheid voor een volière met enkele paren tropische vogels en enkele grasparkietjes. Later kreeg Henk een eigen volière in een omgebouwde kalverstal met een paartje halsbandparkieten er in en toen is de grote liefde voor parkieten ontstaan.
 

Waar Tinus later meer de kant van de papegaaien opging bleef Henk bij zijn oude liefde de grote Australische parkieten. Het bestand is in de loop van de jaren niet veel veranderd, de aantallen wel, het zijn altijd de grote Australische parkieten geweest, met af een toe een uitstapje naar de papegaaien, ara’s en kaketoes die samen met broer Tinus aangeschaft werden, nadat deze door een verhuizing hier geen plaats meer voor had. Maar met name de Rosella’s en Roodrugparkieten hebben vanaf het begin al zijn voorkeur gehad en zijn na aanschaf van de eerste koppels nooit meer uit collectie verdwenen.

Kort na zijn trouwen en het betrekken van zijn eerste en tot nu toe enige woning werden er een twaalftal volières gebouwd, die erg geschikt zijn om grote parkieten te houden. De maten van deze volières zijn als volgt, 4meter lang, 2 meter hoog en 0,8 meter breed. Hieraan vast zit een nachthok met de maten 1,2 meter lang, 0,8 meter breed en 2 meter hoog. Dit volière blok staat er nu nog. Later zijn er nog eens 11 van dergelijke volières bijgebouwd. En nog enige tijd later zijn er nog eens bijna 30 kleinere volières bijgeplaatst, waardoor het totaal aantal volières inmiddels de 50 overschrijdt.
 

De collectie van Henk bestaat inmiddels uit de volgende soorten: Koningsparkieten, Pracht- Pennant- Strogele- Adelaide- en Geelbuik Rosella’s in diverse mutaties, Roodrugparkieten in diverse mutaties, Valkparkieten in diverse mutaties, Turquoisineparkieten, Bergparkieten en Barnardparkieten. Van al deze soorten zijn er meerder koppels aanwezig in de collectie. Naast het kweken van de verschillende mutaties vind Henk het vooral belangrijk om kwalitatief goede vogels te kweken, waarbij de nadruk steeds ligt bij het formaat van de vogels. Mooie grote forse vogels is het streven.

Naast zijn vogelhobby is Henk ook druk met het verzorgen van de paarden van beide dochters Anneke en Rianne. Ook gaat hij regelmatig kijken bij de voetbalwedstrijden van zoon Martin.

Henk is in de loop van de jaren een constante factor op onze shows met elk jaar weer vogels die hoog scoren en ook bijna elk jaar vogels die prijzen winnen. Hij is dan ook al diverse malen algemeen kampioen geweest van de show en dat met verschillende soorten vogels een hele prestatie door de jaren heen.

Alle kennis die Henk door de jaren heen heeft opgedaan hebben het afgelopen jaar tot een fenomenaal goed resultaat geleid. Afgelopen jaar hebben meer dan 100 jonge vogels het levenslicht gezien bij Henk en veruit de meeste hiervan zijn daadwerkelijk ook nog op stok gekomen. Een hele knappe prestatie. Maar door dit geweldige resultaat is er wel een probleem ontstaan. Er is niet genoeg ruimte om alle vogels adequaat te huisvesten, waardoor er voor het eerst in jaren afscheid genomen moest worden van een deel van de collectie en afscheid nemen van zijn geliefde vogels is nou niet zijn sterkste punt. Na een strenge selectie is er inmiddels afscheid genomen van een deel van de collectie, waardoor er weer voldoende ruimte voor alle vogels is.

De vogels worden dagelijks gevoerd met een standaard parkietenzaad dat wordt aangevuld met verschillende soorten groente en fruit en ook gekookte eieren. Ook krijgen zij dagelijks schoon water om te drinken en in te baden. Door de hoeveelheid vogels is dit een tijdrovende klus, elke morgen weer….

Ik wens Henk en goed kweekjaar toe, net als afgelopen jaar en vooral heel veel plezier met de beleving van zijn hobby.

Nu schrijf ik al een tijdje artikeltjes onder de mom van de “vliegende reporter”, maar ik vond het nu eens tijd om mij zelf eens voor te stellen. Ik ben Henrico Heijne ,37 jaar en al 11 jaar getrouwd met  Inge en samen hebben we 2 kinderen; Naomi (10) en Chantal(8).  Ik houd al vogels vanaf mijn 12e jaar en zoals je dit zo vaak hoort, ben ook ik begonnen met 1 koppeltje grasparkieten. Mijn oom had destijds voor mijn neefje een oude transportkist omgebouwd tot vogelhok en toen zijn proeftijd er op zat en hij een “echte” volière kreeg, heb ik de transportkist gekregen. Van mijn ouders heb ik toen 2 Engelse grasparkieten gekregen en een tijdje later heb ik zelf ook nog een koppeltje gekocht. Na een jaartje trouwe verzorging waren mijn ouders er van overtuigd dat ik deze hobby serieus nam kreeg ik een grotere volière. In deze volière hield ik Valkparkieten, turquoisineparkieten, pruimekoppenen en wat zebravinken. Deze volière hebben wij later (toen zelf al wat geld verdiende in de kassen) omgebouwd tot een volière met 3 buitenvluchten en een nachthok met enkele broedkooien. Deze broedkooien werden gevuld met agaporniden in alle soorten en kleuren. Achteraf heb ik in deze periode zeer veel geleerd over het houden en tentoonstellen van vogels en dat je door goed observeren en af en toe eens ingrijpen, veel problemen kunt voorkomen en natuurlijk is er ook veel fout gegaan, maar dat hoort nu eenmaal bij het leerproces. 

Ieder jaar gingen we met enkele leden van de vogelvereniging ( toen Barger-compascuum) naar de Nederlands kampioenschappen in Breda en daar ben ik in gesprek gekomen met Henk Katuin uit NW Amsterdam . Henk was dat jaar Nederlands kampioen geworden met een agapornis fischeri wildkleur en later dat jaar heb ik 2 koppels bij hem aangeschaft en ik had mij voorgenomen om mij meer te gaan richten op de tentoonstellingen en dit gaat het beste als je niet te veel soorten en kleuren hebt. Later heb ik nog een paar koppels wildkleur fischeries aangeschaft en 2 jaar later had ik alleen nog maar wildkleur fischeries en 1 koppel Venezuela amazones in mijn volière van deze vogels heb ik toen een leuke stam opgebouwd die goed was voor diverse prijzen. Een paar jaar later heb ik ook nog enkele koppels wilddkleur aangeschaft en kon ik dus showen met 2 soorten, maar de fischeries hebben altijd de overhand gehad.

Na 13 jaar showen met deze vogels kwam de klad er een beetje in en was ik al een tijdje niet meer zo gemotiveerd en heb ik besloten het roer om te gooien. Alle agaporniden zijn van de hand gedaan en voor dit geld heb ik toen lories en nog enkele papegaaien gekocht. De lories heb ik maar 1 jaar gehad, want die vragen toch wel veel verzorging (vooral schoonmaken) en de papegaaien (NG Edel papegaaien en zwartkop caque’s) heb ik tot de dag van vandaag nog. 

Na een tijdje niet meer met vogels te hebben geshowd, kreeg ik toch weer een beetje de TT kriebels en omdat ik ook eens wat anders wou, heb ik enkele koppels rode kanaries aangeschaft, maar naar een tweetal jaren bleek dit ook niet echt mijn soort te zijn. Als ik op de tentoonstellingen liep werd ik toch altijd getrokken door de agaporniden en toen ik op de TT in Apeldoorn langs de stellingen met “standaard” roseicollis liep was het mij duidelijk. Ik wilde langbevederde roceicollis en na enkele telefoontjes heb ik 3 koppels (althans dat dacht ik) bij een goede kweker aangeschaft. Na een jaar slecht kweken bleken dit dus 5 mannen en 1 pop te zijn. Voor degene die niet bekend zijn met deze soort vogels, het is dus zeer lastig om mannen van poppen te onderscheiden. Het jaar erop heb ik bij dezelfde kweker enkele poppen aangeschaft, zodat ik toch wat meer jongen kon kweken. Nu is het zo dat deze langbevederde agaporniden dezelfde “foutieve” eigenschappen krijgen als de Engelse grasparkieten en dat houd ook in dat de bevruchting en het aantal jongen vaak minder is en dan komt er ook nog eens bij dat jongen meestal 18 maanden nodig zijn om geheel op kleur te komen. 

Op dit moment heb ik weer 13 koppels roseicollis en 2 koppels personata’s in de broedkooien en bij de selectie wordt op dit moment vooral op kleurdiepte, kleine snavels en broedeigenschappen gelet. Ook probeer ik vooral groene vogels te kweken, maar ik moet bekennen dat dit niet echt lukt, want er vallen ook veel andere kleuren uit. Dat het met de kleur de goede kant op gaat, blijkt uit de (onverwachte) bronzen medaille die ik dit jaar heb gewonnen in Apeldoorn. 

Als voeding krijgen de papegaaien dagelijks verschillende soorten fruit, eivoer en zaden. De agaporniden krijgen alleen zaden en eivoer. Aan het eivoer worden nog onkruidzaden en zonnepitten toegevoegd. Het water wordt natuurlijk dagelijks ververst en ook het grit wordt regelmatig ververst.

Enkele weken voor de tentoonstellingen worden de geselecteerde vogel in de broedkooien geplaatst, indien nodig worden beschadigde veertje verwijderd, maar belangrijk is ook dat de vogels rustiger worden. Opkooien in een TT kooi doe ik bijna nooit en ik wil mijn vogels daar ook niet mee plagen.

Als het moet kan ik nog wel een paar kantjes schrijven over mijn beleving van deze interessante hobby, maar ik wil het hier toch maar bij laten.

Henrico Heijne “de vliegende reporter”

De vliegende reporter.

Vaak hoor ik van mensen die geen of nog niet zo heel lang vogels houden “die vogels zijn voor mij allemaal gelijk”, maar een redelijk ervaren liefhebber weet dan wel beter, want op het oog mogen ze er wel bijna hetzelfde uit zien, maar in de kleine details zijn er weldegelijk grote verschillen.

Dit keer ben ik op bezoek geweest bij Alex Bos en voor de mensen die hem niet al te goed kennen lijkt hij sprekend op zijn tweeling broer Freddy, maar voor degenen die hen beter kennen zijn er weldegelijk grote verschillen en is het bijna niet voor te stellen dat men ze kan verwisselen. Wat ze wel gemeen hebben is de interesse voor vogels en dan met name voor kanaries. Alex is in 1982 lid geworden van de vogelvereniging in Ter Apel en daar werd ook in 1983 de eerste beker gewonnen en wel de 3e prijs op de district TT.

Nu 30 jaar later is hij nog altijd een zeer fanatieke vogel liefhebber die het niet alleen laat bij het houden en kweken van vogels, maar ook is hij al 18 jaar secretaris van onze vereniging en een kleine 15 jaar geleden is hij ook begonnen aan de keurmeester opleiding en zoals men mag verwachten is hij hier ook voor geslaagd. Elk jaar wordt er op diverse tentoonstellingen gekeurd en omdat hij 5 ploegen zit, is dit goed te combineren zonder al te veel te moeten snipperen.

Als je denk dat er alleen maar kanaries in het vogelhok aanwezig zijn, dan heb je het mis, want er wordt ook gekweekt met diverse koppels wildkleur turquoisine parkieten en met kleine grasparkieten deze kromsnavels zijn van zijn zoontje Sander die ook regelmatig eens komt helpen met voeren en schoonmaken. Tijdens de bondsshow is een cinnamon violet grasparkiet van Sander beloond met een gouden medaille en dat is toch een geweldige prestatie!

Ik zal niet alle kleuren en soorten kanaries van Alex opschrijven, want dit is onbegonnen werk en overigens zijn de benamingen vaak zo lang dat dit te veel plaats in beslag zou nemen. D e kleuren die ik wel wil noemen zijn vogels waarmee hij dit jaar 4x goud heeft gewonnen tijdens de bondsshow:

isabelpastelroodivoorschimmel, isabelpastelroodmozaiek type 1 en type2 en een bruinjaspis witdominant.

Het vogelhok is lekker ruim opgezet met 12 grote vluchten en de mogelijkheid voor 48 broedkooien.

Na de kweek wordt er omgeschakeld naar ander voer nl. Beijers 55, omdat zijn huidige voer hem niet goed bevalt. Verder krijgen de vogels Orlux geel, dit omdat er redelijk veel Mozaïeken aanwezig zijn.

Tijdens de kweek wordt dit nog aangevuld met gistocal en zeealgen.

Bij vele tentoonstelling liefhebbers wordt al vooruitgedacht naar de WK 2015 die in Nederland zal plaatsvinden. Alex zou graag een stam “isabelpastelroodivoorschimmels” en een agaat kobalt willen brengen en de kweek voor volgend seizoen zal ook meer gericht zijn op deze kleuren. Ik ben benieuwd of hem dit zal lukken en wens hem veel succes met deze missie.

De vliegende reporter.

De vliegende reporter op bezoek bij 

De vliegende reporter

Ik dacht dat ik wel al redelijk bekend was in Emmen, maar dit keer moest ik naar een stukje Emmen waar ik nog nooit geweest was. Leen en Henny Breukhoven wonen namelijk midden in de wijk Emmermeer. Nu ben ik natuurlijk wel vaker in Emmermeer geweest, maar waar ik veel aaneengeschakelde woningen verwachte, was ineens een rustig hofje met mooie witte bungalows.

Leen stond al buiten toen ik aankwam dus we zijn maar gelijk doorgelopen naar het vogelhok om de vogels te bekijken en om wat plaatjes te schieten. De volière is 5 jaar geleden samen met enkele vogelvrienden geplaatst en bestaat uit 6 vluchten van 2 x 1 mtr. met aangrenzende nachthokken. Deze vluchten zijn gemaakt van Aluminium en aan de voorkant is ook een gangpad van gaas aangebracht zodat de vogels tijdens het schoonmaken van de vluchten niet kunnen ontsnappen. De kweek was dit jaar helaas wat tegengevallen en of dit nu komt door het koude voorjaar of door de leeftijd van de vogels blijft gissen. De koppels zijn allemaal nieuw opgezet en nog vrij jong. Het huidige bestand bestaat uit Rubino Rosella’s, Roodvleugels, Goudmantel Rosella’s, bergparkieten, Port Lincoln parkieten en een koppel Penanten.

Leen is al vanaf 1978 lid van onze vereniging en hij hielt toen een paar grasparkieten. Enkele leden van de vereniging hebben hem toen geholpen aan parkieten die beter geschikt waren voor de TT. Daarna is het bestand regelmatig gewijzigd. Hij heeft een tijdje agaporniden gekweekt, grote parkieten en ook neophema’s hebben de revue gepasseerd. Als je al zo lang vogels houd, dan gebeuren er ook wel eens dingen die niet zo gaan zo als het zou moeten gaan. Zo had hij eens een koppel roodvleugels die de jongen niet grootbrachten en deze jongen zijn toen overgeplaatst naar een koppel roodvleugels, maar toen de jongen ouder werden konden de roodruggen ze niet meer voeren. Leen heeft de jongen in een schoenendoos op de verwarming gelegd en met de hand grootgebracht.

De vogels krijgen elke dag natuurlijk grote parkieten zaad, vers water, maar ook dagelijks kiemzaad, een beetje onkruidzaad en een stukje groente, fruit, stukje mais kolf of rozen bottels. De mais en rozen bottels worden ingevroren en kunnen dan op de gewenste momenten uit de vriezer worden gehaald. Het kiemvoer 1 keer per week aangemaakt. De gewenste hoeveelheid zaden worden 2 dagen geweekt (wel regelmatig spoelen) en daarna wordt het in keukenpapier op de verwarming gelegd. Als de kiemen lang genoeg zijn wordt het nog eens gespoeld, droog gedept en daarna wordt het de rest van de week in de koelkast bewaard. Leen heeft op deze manier nog nooit verzuring of schimmels op zijn kiemvoer gehad. Als de vogels geen jongen hebben krijgen ze 3x per week eivoer wat zelf wordt gemaakt van eieren, beschuit en Aves premix (www.avesproduct.nl/opfok.htm)

Leen doet elk jaar mee met onze TT. Gewoon, omdat het gezellig is en omdat je dan ook eens met andere liefhebbers over de vogels kunt praten. De kweek is niet per se tentoonstelling gericht. Het belangrijkste is het plezier dat hij aan zijn hobby beleeft en dat wordt niet bepaald door de punten van de keurmeester. Als ik Leen zou moeten waarderen met punten dan zou hij ook zeker 92 punten krijgen, want hij is altijd heerlijk positief en als hij een punt van kritiek heeft, dan brengt hij dit alsnog op een positieve manier, zodat niemand zich gekwetst voelt.

Aan het einde van ons gesprek gaf Leen nog aan dat hij zeer tevreden was over de huidige gang van zaken binnen de vereniging. Iedereen gaat plezierig met elkaar om en er is geen gezeur en gedram. Ook heeft hij veel respect voor alle mensen die zich ieder jaar weer inzetten om de TT met de verkoopklasse te laten slagen.

Ik wil leen en Henny bedanken voor de gastvrijheid en ik hoop dat jullie nog lang van de vogels mogen genieten.

Reporter op bezoek bij :

De Vliegende Reporter

Een man van het eerste uur.

 Eerst een stukje geschiedenis.

Zoals velen van jullie wel zullen weten bestaat onze vereniging dit jaar 60 jaar en dan is dit natuurlijk een goede gelegenheid om op bezoek te gaan bij Jan Bos. Jan is zoals men dat noem “een man van het eerste uur”. Onze huidige vogelvereniging is ontstaan uit een fusie van

 “de vogelvriend”en “Crescendo”. “De vogelvriend” was de eerste vereniging in Emmercompascuum en bestaat  sinds  1 Dec. 1954 (Nu weet ik niet of dit de datum van oprichting is of de datum van de aanmelding bij de bond), maar door een meningsverschil gelijk in de beginjaren van deze vereniging is door een aantal leden besloten om een eigen vereniging in Emmererfscheidenveen op te richten en deze vereniging hete dus “Crescendo”. Voor het oprichten van een vereniging waren minimaal 7 leden nodig en hiervoor is destijds ook Jan gevraagd. Het heeft echter tot 1 juli 1978 geduurd voordat deze 2 verenigingen zijn samengevoegd tot de huidige vereniging “de Vogel vrienden Crescendo”.

Schuin tegenover Leen Breukhoven, in hetzelfde rustige hofje en ook nog eens in een soortgelijke witte bungalow wonen Jan en Ikie Bos. Sterker nog ze hebben ook nog eens dezelfde “super” buurvrouw. Toen ik de vorige keer bij Leen en Henny was kwam plots de buurvrouw binnen met een pan soep en nu blijkt dat deze buurvrouw nu ook Jan en Ikie van eten voorziet nu Ikie in de ziekenboeg zit. Nu heb ik ook hele aardige en lieve buren, maar dit zie en hoor je nog maar zelden. Zoals Jan zeg “zo’n  buurvrouw moet je overdag zelfs met een zaklamp zoeken”. Mooi dat dit nog steeds gebeurd en Ik kon ook goed aan Jan en Ikie merken dat het zeer gewaardeerd werd.

 Jan is al op 12 of 13 jarige leeftijd begonnen met het houden en kweken van vogels. Hij kreeg deze eerste vogels van Jan van Oosten  en later heeft hij een vogelhok gekocht van Jan Kuiper, omdat die ging emigreren. Sinds die tijd heeft Jan altijd wel kanaries gehad. In die tijd had je nog niet zo veel kleuren als nu, maar Jan had gele en ook de kleur isabel was toen net beschikbaar. Later zijn hier ook kromsnavels aan toegevoegd. Eerst Grasparkieten en later ook agaporniden en nu zijn er ook verschillende grote parkieten aanwezig. Op de jaarlijkse TT is Jan ook altijd van de partij en hij heeft ook heel vaak prijzen gewonnen.

Het huidige hok heeft mooie lange vluchten met en sluis ervoor langs zodat de vogels niet kunnen ontsnappen tijdens het schoonmaken, helaas is er dit jaar door een momentje onoplettendheid toch een stel Konings parkieten ontsnapt. Deze vogels hebben lange tijd in de buurt van Emmermeer gevlogen, maar de laatste tijd zijn ze niet meer waargenomen. Ondertussen is er wel alweer een jong stel Konings aangeschaft. Verder vertoeven er o.a. nog wildkleur Pennanten, Goudmantel rosella’s, Bleekkop rosella’s, Bergparkieten, rubino prachtrosella’s in de vluchten. Binnen staan ook nog enkele broedkooien met o.a. agaporniden, lutino eleganten en natuurlijk ook nog kanaries. De voedingen bestaan uit de zaden (aangepast op het soort vogel), water, eivoer, ook wordt er regelmatig geweekte tarwe gegeven en ook af en toe maiskolven o.i.d.

 Jan en Ikie bedankt dat ik eens bij jullie op bezoek mocht komen. Ik ben hierdoor ook een heel stuk meer te weten gekomen over de geschiedenis van onze vereniging. Al heb ik het hierboven een beetje beknopt opgeschreven.

Ringen bestellen?!

Ieder lid kan vanaf 1 april 2022 zelf ringen bestellen bij de NBvV

Om zelf ringen te bestellen dient men een account aan te maken via de website van de NBvV.

https://ringennbvv.nl/

Op de website staat ook een intructiefilmpje.

Voor de ringbestelling heeft u ook de verenigingscode nodig. Deze is E10

Lukt het niet om zelf ringen te bestellen kunt u altijd nog contact opnemen met de ringcommissaris.

Zijn functie vervalt dus niet!

I

Bankrekeningnummer: NL91RABO0317163973

Voor vragen kunt u ook contact opnemen met:

Henk de Roo,

Verlengde Scholtenskanaal wz 45 7881 KB, E.C.

tel. 0591 - 351697, of mobiel 06-22823336

mail: h.deroo@live.nl